Repertuar filmu "Parę osób, mały czas" w Warszawie
Brak repertuaru dla
filmu
"Parę osób, mały czas"
na dziś.
Wybierz inny dzień z kalendarza powyżej.
Czas trwania: 101 min.
Produkcja: Polska , 2005
Premiera: 27 kwietnia 2007
Dystrybutor filmu: Vivarto
Reżyseria: Andrzej Barański
Obsada: Krystyna Janda, Andrzej Hudziak, Igor Przegrodzki, Arkadiusz Detmer, Monika Obara
Jadwiga Stańczakowa (Krystyna Janda) jest niewidoma. Mieszka z apodyktycznym ojcem, którego nadopiekuńczość sprawiła, że jest osobą niesamodzielną. Przyjaźń z Mironem Białoszewskim (Andrzej Hudziak), człowiekiem nieco ekscentrycznym, poetą i oryginalnym prozaikiem całkowicie odmienia jej życie. Niezaradność Mirona w sprawach codziennych uaktywnia i usamodzielnia Jadwigę, która pełni rolę sekretarza Mirona. Nagrywa na magnetofon dyktowane przez niego teksty, a następnie przepisuje je na maszynie. Poeta odwzajemnia się udzielając rad i poprawiając pisany przez nią dziennik. Ale nie tylko ze względów praktycznych są sobie potrzebni, to również głębsza potrzeba psychiczna wynikająca z całej komplikacji ich życia. Ta przyjaźń ma również wpływ na twórczość Mirona.
(www.filmpolski.pl)
Wasze opinie
Stoimy przed murem...
Piękny, trudny film:
niełaszący się do widza,
niezależny i poszkujący.
Opowiada o badaniu dłońmi ścian
murów między sobą a Tym drugim.
O upartej nadziei i "czułości
wszystkiego".
Niespełnienie spełnienia...
Hm...Pozwolę sobie
skomentować przewrotną myśl
końcową szanownego(a może raczej
szanownej?)Negatywa.
Film o
samotności,miłości,niezrozumieni
u i tworzeniu. Wszystkich i
wszystkiego.
Jego główny problem-
życiowa nieporadność i
wewnętrzny smutek( wypływające
jak dla mnie głównie z
nieudanych związków
uczuciowych?).
Jej problem-
odmienność brakowo-wzrokowa,
apodyktyczny ojciec i duża
emocjonalność.
Jadwiga będąc kobietą
heteroseksulną zapewne czuła do
Mirona więcej/inaczej niż
homoseksualny Miron do niej.
Śmiem jednak
polemizować, że kobieta bez
mężczyzny, a mężczyzna bez
kobiety jest niczym.
Homoseksualizm
Mirona,pomimo że
niewyeksponowany, stanowi ważny
składnik tego filmu(jego
życia?). Nieszczęśliwe związki,
nieszczęśliwa Jadwiga...
Film o sensie i
bezsensie. Nie jakiś wybitny,ale
mnie poruszył.
Warto.
Miłość? czy przyjaźń?
Motorem działania jest tu
poezja, ona połączyła dwoje
ludzi: niewidomą Jadwigę i
Mirona. Niezaradność Mirona w
życiu codziennym, znajduje
akceptacje Jadwigi, która jak
żona opiekuje się Mironem.
Nasuwa się wniosek iż bez
mężczyzny kobieta nie jest w
stanie w pełni się zrealizować,
a mężczyzna bez kobiety
przepadłby z kretesem :)
nie omińmy
rzecz o Ludziach i Poezji,
nieuchronności ich wzajemnego
przenikania, nierozłączności.
Opowieść niezwykle cenna -
prowokuje pytanie o możliwość
przetrwania jednostki
(nad?)wrażliwej; Historia jednak
gorzka - w obrazach
codzienności, drżąco, acz
konsekwentnie, rysuje się bowiem
odpowiedź...
ważny
w głównych rolach: Poezja;
koszta wrażliwości. film nie
wpada w koleiny panegiryzmu.
udało się osiągnąć coś bardzo
cennego, trzeźwość spojrzenia na
poetę jako człowieka, ale
trzeźwość nietożsamą z
oceniającym dystansem.
najważniejsze są tu wciąż
kawałki poezji, tyle że nikt nie
zamazał ceny na okładce.
