Drugi pełnometrażowy dokument Dusana Hanaka zainspirowany serią zdjęć Martina Martinceka, przedstawiających żyjących na granicach społeczeństwa staruszków. Twórcy filmu badają ich wewnętrzny świat i odkrywają cechy charakterystyczne dla każdego z nich, ich szczęście, moralną czystość, najprostsze prawdy, którymi się kierują. Pomimo skomplikowanych losów, ludzie ci nigdy nie utracili swego umiłowania wolności, pewności siebie oraz parcia do poszukiwania odpowiedzi na podstawowe pytania ludzkości.
Film, mimo swej szorstkości i surowości, pełen głębokiej wiary w humanizm i nieśmiertelne wartości.